Konu: Sagopa Kajmer - Ne Bilirsin Paz Mart 01, 2009 6:45 pm
Kolera Verse:
Dik bir yokuş hayat, başında Azrailiyle bekleyen Azrail melekten korkma! O bir emri yerine getiren Terbiyelen ahdini hatırla, kıyametten önce bir Kıyamet kopsa Allah'ım şükür sana, kavuş bana
Her gün korkuyu tanıdığım ilk günüm Her dün sana yaklaştı bir bölüm Her hüzün sorularıma bir çözüm Sana yürüdüm, Hak sürüm sürüm Kalbim saklı kalmış bir cürüm.
Ey benim başımı alıp duvarlara vuran gönüllüm Sen her böyle yaptığında bin parçaya bölündüm Düşünmezmi kimse, kim kendini küçük düşürdü? Küçüğüm çünkü kalbim büyüdükçe beden küçüldü..!
Estir yelleri, hüznün bitsin dertleri Sen dağıtmazsan gitmez acının küçük fertleri Cümle cümle anlatmakla bitmez sabır halleri Sanma tabiat ana, bunlar Rabbin kızgın selleri
Her gördüğünü hayra yorma, şükret yaz ayında donma Buruk açlık düştü karna, bomboş iş üstünde durma Vurana kadar kaçar turna, harcanmamalı zaman boyna Kara hain girer koyna, söylediğine uyma
Bunu masal mı sandın? Etkilemez ölüm beni inan hiç..Beni inan hiç Omuzundaki yükleri sal dünya Yan gönül yan Kalpten düştü yaşama sevincim inan..Sevincim inan Kalpten düştü kıyım yakın artık Oyun mu sandın? Hileni ancak kendine yedirirsin..Sen Yedirirsin Yedirirsin ye de bitir git artık Sevdim mi sandın? Taarruzumun yönünü sen ne bilirsin? Sen ne bilirsin Sen neyi bildin ki, yönümü bileceksin?
Sago Verse:
Sahte tüfeği kafama dayamış korkmamı bekliyorsun Düşüncemin geldiği yere git..! Kendine yer kap..! Burası benim ilim yerim, kendimle ilgili sorunum varsa Bırak doktorum olan "Ben" Uğraşayım. Şeytan yoluna girişleri annem keserdi, giremezdim. Babam için cennet gerekli, ben hep bunu bildim. İçimdeki ateşle oynamaktan yanıyor içim Ve birgün memleketten 750 km ileri gittim. Yarın için bir defans taktiği bulmalıyım. Çok kişiyi öldürdüm, cesetlerinde parmak izim yoktu. Soğukluk içimi ürpertti, damar kanım dondu. Bu yeniden başlamasından korktuğum kaçıncı sondu? Canım yandığında birkaç hafta bağırdım..! Fırçayı elime aldığımda ilkin anılarımı boyarım. Gelecek adına hiçbir hayali resme dökemez parmaklarım. İçimde iyiliklerimin dedikodusunu yapan şeytanlarım. Zaman akıp gittikçe gözlerim daha çok doluyor Vakit gider gelmez, işte bu canımı çok sıkıyor Hata ve yanlışlarım çırılçıplak, o kadar utanç vericiki..! Benim böyle olmamam gerekirdi.